Güney Kore’de Nüfus Krizi Derinleşiyor: Gençler Neden Evlenmiyor?

Güney Kore, 21. yüzyılın en büyük demografik sorunlarından biriyle karşı karşıya: hızla düşen doğum oranları ve yaşlanan nüfus. Uzun süredir devam eden bu eğilim, 2025 yılı itibarıyla daha da endişe verici bir hal aldı. Ülkede doğurganlık oranı, dünyadaki en düşük seviyeye indi ve bu durum sadece sosyal hayatı değil, ekonomi, istihdam ve ulusal güvenlik politikalarını da derinden etkiliyor.
Peki, Güney Kore’de gençler neden evlenmiyor ve çocuk sahibi olmaktan neden kaçınıyor?

Veriler Ne Diyor? Güney Kore’nin Nüfus Gerilemesi

Güney Kore Ulusal İstatistik Ofisi’nin yayımladığı verilere göre, 2024 yılında doğurganlık oranı 0.72’ye kadar geriledi. Bu, bir kadının yaşamı boyunca sahip olacağı ortalama çocuk sayısı anlamına geliyor. Karşılaştırma yapmak gerekirse, bu oranın nüfusun dengede kalabilmesi için en az 2.1 olması gerekiyor.

Öne çıkan bazı istatistikler:

• Evlenme oranı, son 10 yılda %40 azaldı.

• Ortalama evlilik yaşı kadınlarda 31, erkeklerde 33’e çıktı.

• Nüfusun %20’sinden fazlası 65 yaşın üzerinde.

Bu tablo, yakın gelecekte çalışan nüfusun azalması, sosyal güvenlik sistemlerinin çökmesi ve ekonomik büyümenin yavaşlaması gibi zincirleme sorunlara yol açabilir.

Gençler Neden Evlenmek İstemiyor?

Evlenmeme ve çocuk yapmama kararının ardında çok sayıda yapısal ve kültürel sebep yatıyor. Güney Kore’de genç bireyler, özellikle kadınlar, evlilik kurumunun kariyerleri, kişisel özgürlükleri ve yaşam kaliteleri üzerinde olumsuz etkiler yarattığını düşünüyor.

Başlıca nedenler şunlardır:

• Ekonomik zorluklar: Konut fiyatlarının yüksekliği, iş güvencesizliği ve düşük maaşlar evliliği ertelemeye neden oluyor.

• Kariyer baskısı: Rekabetin yoğun olduğu iş piyasasında evlilik ve çocuk bakımına zaman ayırmak mümkün olmuyor.

• Cinsiyet eşitsizliği: Kadınlar, evlilik sonrası sorumlulukların büyük kısmının kendilerine yükleneceğini düşünüyor.

• Toplumsal baskılar: Geleneksel aile yapısına uymayan bireyler (bekarlar, LGBT bireyler vs.) sosyal dışlanma yaşayabiliyor.

Bu nedenlerle “evlilik = yük” algısı yaygınlaşmış durumda. Gençler, özellikle büyük şehirlerde, bireysel yaşamı tercih ediyor.

Hükümetin Politikaları ve Yetersizlikleri

Güney Kore hükümeti, bu sorunun farkında. Ancak bugüne kadar uygulamaya konulan teşviklerin etkisi oldukça sınırlı kaldı. Doğum oranını artırmak amacıyla:

• Nakit teşvikler (doğum parası, bebek yardımı)

• Çocuk bakım hizmetlerinde sübvansiyon

• Anne-baba izni süresinin uzatılması

• Ücretsiz kreş ve okul öncesi eğitim projeleri

gibi politikalar geliştirildi. Ancak uzmanlara göre, bu önlemler yeterince kapsayıcı ve kalıcı değil.

Ayrıca evlilik dışında çocuk sahibi olanlara yönelik sosyal politikalar zayıf. Tek başına çocuk büyütmeye karar veren anneler sistem tarafından yeterince desteklenmiyor. Bu da toplumda geleneksel aile yapısının dışında kalan seçenekleri sınırlıyor.

Uzun Vadeli Riskler ve Küresel Yansımalar

Güney Kore’deki nüfus krizi sadece ülkeyi değil, küresel dengeleri de etkileme potansiyeline sahip. Gelişmiş bir ekonomiye sahip olan ülkenin üretim gücünün zayıflaması, Asya’daki tedarik zincirlerini, teknoloji sektörünü ve dış yatırımları da tehdit edebilir.

Uzun vadeli riskler arasında şunlar yer alıyor:

• İşgücü kıtlığı: Üretim kapasitesinde düşüş ve ekonomik büyümede yavaşlama

• Savunma gücünün azalması: Azalan genç nüfus, askeri kabiliyetleri zayıflatabilir

• Sosyal güvenlik sistemi baskısı: Emeklilik maaşlarının sürdürülebilirliği riske girebilir

• Yalnızlaşan toplum: Aile yapısının çözülmesiyle birlikte depresyon ve sosyal izolasyon artabilir

Bazı ekonomistler, Japonya’da benzer bir süreç yaşandığını hatırlatarak Güney Kore’nin aynı yolda ilerlediğini vurguluyor. Ancak Kore’de düşüş daha hızlı ve daha erken başladı.

Sık Sorulan Sorular (SSS)

Güney Kore neden dünyanın en düşük doğum oranına sahip?
Ekonomik baskılar, kariyer odaklı yaşam tarzı ve toplumsal cinsiyet rolleri nedeniyle gençler çocuk sahibi olmayı erteliyor ya da tamamen reddediyor.

Hükümetin teşvikleri neden işe yaramıyor?
Teşvikler kısa vadeli ve sembolik. Kalıcı yapısal değişiklikler olmadan doğurganlık oranında ciddi bir artış beklenmiyor.

Güney Kore bu krizi aşabilir mi?
Uzun vadeli reformlarla ve toplumsal algıyı değiştirecek politikalarla bu eğilim tersine çevrilebilir; ancak bu zaman alacak bir süreçtir.